ΝΤΟΥΜΠΑΪ
Ο καλύτερος προορισμός είναι το Ντουμπάι. Βρίσκεται στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα , έχει πολλή ζέστη και είναι γεμάτο ουρανοξύστες.
Ο μεγαλύτερος ουρανοξύστης του κόσμου βρίσκεται εκεί. Σε έναν από τους τελευταίους ορόφους του, μπορείς να δεις το Ντουμπάι! Μπορείτε να μείνετε σε ξενοδοχείο που είναι χτισμένο πάνω στη θάλασσα και βλέπεις το βυθό της. Βλέπεις καρχαρίες και πολλά άλλα ψάρια. Επίσης μπορείς να κάνεις μπάνιο δίπλα σε δελφίνια.
Σας συνιστώ να πάτε να ξεσκάσετε λίγο μακριά από τη φτωχή Ελλάδα και να περάσετε ένα όμορφο καλοκαίρι.
Νίκος Πάνος, Γ2
Η BOYΛΙΑΓΜΕΝΗ
Δίπλα στη Αθήνα, μισή ώρα με το αυτοκίνητο, βρίσκεται ο πιο κοντινός μας ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ, η Βουλιαγμένη.
Η Βουλιαγμένη έχει μεγάλη φυσική ομορφιά. Η φυσική της ομορφιά οφείλεται στα πολλά δέντρα, τις καθαρές και ωραίες παραλίες και τα πολλά και ωραία μαγαζιά για να απολαύσεις τις βόλτες σου.
Το πιο ωραίο αξιοθέατο είναι η μαγευτική της λίμνη. Βρίσκεται χωμένη σε βράχους. Μπορείτε να κολυμπήσετε στα θεραπευτικά της νερά, αρκεί να μην φοβάστε το μεγάλο βάθος της. Αλλιώς μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ σας πλάι της.
Ακόμα να πάτε;
Βιαστείτε!!!
Γαλήνη Νομικού, Γ2
Η AΠΕΙΡΑΝΘΟΣ
Η Απείρανθος είναι ένα αρκετά μεγάλο χωριό της Νάξου, που βρίσκεται στο βουνό Φανάρι, σε υψόμετρο εξακοσίων πενήντα μέτρων.
Έχει μικρά μαρμάρινα δρομάκια- που εκεί λέγονται σοκάκια- πέτρινα σπίτια και στο κέντρο του χωριού υπάρχει η εκκλησία Παναγιά. Γιορτάζει στις 15 Αυγούστου και γίνεται ένα μεγάλο πανηγύρι!!!
Οι δραστηριότητες που μπορείς να κάνεις είναι να πας το βράδυ στη Παναγία να παίξεις, γιατί εκεί μαζεύονται όλα τα παιδιά!
Η Απείρανθος έχει ένα πολύ εντυπωσιακό ρυάκι, όπου μπορείς να βρεις διάφορα ζωάκια!
Πιστεύω ότι είναι ένα πολύ ωραίο ορεινό μέρος για διακοπές, παρόλο που είναι πολύ ψηλά και εύχομαι να την επισκεφτείτε!!!
Δήμητρα Κατεινά , Γ2
Mε αφορμή το ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη: «Σπίτι με κήπον»,
τα παιδιά του Γ2 έγραψαν?????..
Κάποια ζώα ζουν σ? ένα εξοχικό σπίτι, όπως περιγράφεται στο ποίημα. Ύστερα από χρόνια ο πληθυσμός των ζώων έχει αυξηθεί και ο ιδιοκτήτης του σπιτιού θέλει να μεταφέρει ορισμένα ζώα σε άλλο μέρος.
Μια μέρα, λοιπόν, ο ιδιοκτήτης αποφάσισε να μεταφέρει πέντε γαϊδουράκια, τέσσερις γάτες, οκτώ παπαγάλους, τρία άλογα, τρία γουρούνια, έξι κότες και δύο κοκόρια σε μια άλλη φάρμα.
Πήρε, λοιπόν, τηλέφωνο έναν φίλο του που είχε ένα μεγάλο φορτηγό. Μετά από λίγη ώρα ήρθε ο φίλος του, άρχισαν να βάζουν τα ζώα μέσα στο φορτηγό και ξεκίνησαν το δρόμο για τη φάρμα.
Κάποια στιγμή όμως ο οδηγός δεν πρόσεξε ότι ερχόταν ένα αυτοκίνητο από την απέναντι πλευρά και τράκαραν. Έτσι μετά έπρεπε να πάνε σ? ένα συνεργείο για να επισκευάσει το τρακαρισμένο φορτηγό. Όταν έφτασαν εκεί, και ο υπάλληλος του συνεργείου άρχισε να το φτιάχνει, ανοίγει κατά λάθος η πόρτα και άρχισαν να πετάγονται τα ζώα έξω και να τρέχουν μέσα στην πόλη.
Οι κότες μπήκαν σ? ένα κατάστημα με γυάλινα αντικείμενα μεγάλης αξίας και τα έσπασαν όλα. Τα γαϊδουράκια μπήκαν σε μια Τράπεζα και άρχισαν να μασάνε ό,τι έβρισκαν μπροστά τους. Οι παπαγάλοι μπήκαν σ? ένα θέατρο, που παιζόταν μια παράσταση και άρχισαν να φωνάζουν: «Είμαι βλάκας! Είμαι βλάκας!». Οι γάτες τρύπωσαν σ? ένα μαγαζί με καλλυντικά και τα σπάσανε όλα. Τα γουρούνια μπήκαν σ? ένα σούπερ μάρκετ και άρχισαν να τρώνε τα χόρτα. Τα άλογα πήγαν στο Πυροσβεστικό Σώμα και πάτησαν το κουμπί του συναγερμού. Τέλος, τα κοκόρια πήγαν στις βεράντες των διπλανών σπιτιών και φώναζαν «Κικιρίκουουουου!».
Ο ιδιοκτήτης των ζώων και ο φίλος του, άρχισαν να τα κυνηγάνε, αλλά δεν μπορούσαν να τα πιάσουν. Άλλα χλιμίντριζαν, άλλα πήδαγαν, άλλα γκάριζαν, άλλα νιαούριζαν. Ύστερα από λίγη ώρα οι άνθρωποι κουράστηκαν και ζήτησαν βοήθεια από τη Ζωολογική Υπηρεσία της πόλης. Με τη βοήθεια των υπαλλήλων της κατάφεραν να πιάσουν τα ζώα, να τα μεταφέρουν στο φορτηγό, που είχε εντωμεταξύ επισκευαστεί. Και να συνεχίσουν τη διαδρομή για τη φάρμα.
Όταν έφτασαν επιτέλους στη φάρμα, τα πρόσφεραν φαγητό και νερό και τα τακτοποίησαν στα σπιτάκια τους.
Από την επόμενη μέρα ο ιδιοκτήτης των ζώων παρέα με το φίλο του, άρχισαν να τακτοποιούν όλες τις ζημιές που είχαν κάνει τα ζώα.
Έτσι λοιπόν όλοι έζησαν ευχαριστημένοι και ησυχάσανε!
Αναστάσης Στεργίου
***************************************************
Με τα χρόνια η οικογένεια των ιδιοκτητών μεγάλωσε. Τα παιδιά έκαναν δική τους οικογένεια και το ίδιο συνέβη και με τα ζώα.
«Είναι αδύνατον πλέον να ζήσουμε στον ίδιο χώρο. Άνθρωποι και ζώα γίναμε ένα!», είπαν οι ιδιοκτήτες.
Έτσι, λοιπόν, άρχισαν να αναζητούν ένα μεγαλύτερο μέρος, στο οποίο θα μετέφεραν τα μεγαλύτερα ζώα. Μετά από πολύ ψάξιμο, εντόπισαν ένα κτήμα, όχι μακριά από το σπίτι τους.
Το κτήμα αυτό διέθετε ένα ωραίο πέτρινο πηγάδι, μερικά οπωροφόρα δέντρα και είχε μια καταπράσινη επιφάνεια. Εκεί έφτιαξαν ένα ξύλινο στάβλο για να έχουν τα ζώα σκιά και να κοιμούνται το βράδυ.
Αφού, οι ιδιοκτήτες βρήκανε τη λύση της μεταφοράςτων μεγάλων ζώων, χαρίζοντας και σε κάποιους φίλους τους γάτες και σκυλάκια, επιτέλους πήρανε μια ανάσα ελευθερίας στο σπίτι τους.
Τελικά κάθε φορά που πηγαίνουν στο κτήμα τους, τους δίνεται η ευκαιρία να κάνουν πράγματα που τους αρέσουν, όπως η ιππασία, το τρέξιμο. Έτσι μπορούν να χαίρονται τη φύση, και βλέπουμε ανθρώπους και ζώα να ζουν ευτυχισμένα όλοι μαζί.
Μαρία Δέδε, Γ2
***************************************************
Μια μέρα, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού αποφάσισε να δώσει μερικά από τα ζώα του, γιατί είχαν πληθύνει και δεν μπορούσε να τα φροντίσει σωστά.
Έτσι αποφάσισε να δώσει τα μισά σκυλιά του σε κυνηγούς και βοσκούς. Τις γάτες του τις χάρισε στους γείτονές του κι έδωσε μερικά από τα γαϊδουράκια του στους γεωργούς, για να μεταφέρουν τα προϊόντα τους. Λίγα άλογα τα έδωσε σ? έναν αμαξά για να σέρνουν την άμαξά του.
Ραλλία Μαλάμου, Γ2
*************************************************
Μία λύση είναι, ο ιδιοκτήτης να χτίσει ένα μεγαλύτερο σπίτι, δηλαδή ένα αγρόκτημα. Επίσης να προσλάβει έναν βοηθό από κάποιο φιλοζωικό ίδρυμα, που θα τον βοηθάει να τα φροντίζει.
Είναι πολύ καλό να έχουμε κατοικίδια ζώα, αρκεί να έχουμε αρκετό χώρο και χρόνο για να τα φροντίζουμε και να μεγαλώνουν σωστά. Έτσι θα είναι κι εκείνα ευτυχισμένα, όχι μόνο οι ιδιοκτήτες τους! Αν δεν μπορούμε να τα φροντίσουμε όπως πρέπει, καλύτερα να τα δώσουμε σ? ?ένα φιλοζωικό ίδρυμα και να μην τα παρατήσουμε στο δρόμο.
Τα ζώα δεν είναι παιχνίδια, έχουν κι αυτά δικαιώματα!!!
Θάνος Πουλίτσας, Γ2
Εκδρομή στον Υμηττό
Την Πέμπτη, 8 Οκτωβρίου, η τάξη μας πήγε εκδρομή στον Υμηττό. Επιλέξαμε να γνωρίσουμε ένα όμορφο μέρος του, το αισθητικό δάσος Καισαριανής, όπου βρίσκεται και το ιστορικό βυζαντινό μοναστήρι. Σκοπός της εκδρομής ήταν να γνωρίσουμε τους κατοίκους αυτού του δάσους, δηλαδή τα ζώα και τα φυτά του Υμηττού.
Μας υποδέχτηκαν οι εκπαιδεύτριες της Φιλοδασικής Εταιρείας σ? ένα όμορφα διαμορφωμένο χώρο. Χωριστήκαμε σε ομάδες και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε το βουνό από ένα όμορφο μονοπάτι, που λέγονταν «βοτανικό μονοπάτι». Βρίσκαμε, παρατηρούσαμε και καταγράφαμε ίχνη ζώων και γνωρίσαμε πολλά είδη φυτών. Προχωρήσαμε για πολλές ώρες και κάναμε στάση σ? ένα ξωκκλήσι και μια στέρνα με χρυσόψαρα. Απολαύσαμε τον καθαρό αέρα , τους ήχους της φύσης και συγκεντρώσαμε σπόρους, κλαδάκια, μισοφαγωμένους από ζώα καρπούς, λουλούδια και άλλους θησαυρούς του δάσους. Ακούσαμε και είδαμε πουλιά.
Κάποια στιγμή, φτάσαμε σ? ένα πολύ ψηλό σημείο του βουνού. Από εκεί συνεχίσαμε την όμορφη βόλτα χωρίς τις εκπαιδεύτριες, μόνο με τη δασκάλα μας. Ο δρόμος μάς έβγαλε σ? ένα πανέμορφο τοπίο. Είχε πολύχρωμα αγριολούλουδα και κυκλάμινα και κάτι θεόρατα δέντρα που σκαρφαλώναμε στα κλαδιά τους. Καθίσαμε και δημιουργήσαμε διάφορες κατασκευές από τα αντικείμενα που μαζέψαμε από το πανέμορφο αυτό δάσος. Μερικά από αυτά ήταν βελανίδια, φύλλα σε διάφορα σχήματα και χρώματα, ξυλάκια, πευκοβελόνες λουλουδάκια. Σε μια άκρη είδαμε ερείπια αρχαίου ναού και δίπλα μια εκκλησία. Σ? ένα άλλο σημείο υπήρχαν κάτι ψηλά βράχια που σκαρφαλώναμε και μετά κάναμε τσουλήθρα. Το ωραιότερο όμως ήταν η θέα. Είδαμε όλη την Αθήνα και διακρίναμε το λόφο της Ακρόπολης και τη θάλασσα. Δεν χορταίναμε να βγάζουμε φωτογραφίες.
Όμως, πέρασε η ώρα και πήραμε το δρόμο του γυρισμού. Κατεβαίνοντας συναντήσαμε ένα δασοφύλακα και μερικούς εργάτες που άνοιγαν ρυάκια για να κατεβαίνει το νερό της βροχής και να μην προκαλεί διάβρωση.
Αυτή η εκδρομή, που ήταν η πρώτη της φετινής σχολικής χρονιάς, θα μου μείνει αξέχαστη και εύχομαι να ξαναζήσω με τους συμμαθητές μου κι άλλες τέτοιε όμορφες εμπειρίες.
Μαθήτρια του Γ2
Ελιά, δένδρο ζωής και πολιτισμού
Γ2, 2014-2015
4. Πως φτάνουν οι ελιές στο τραπέζι μας
6. 20 οφέλη που προσφέρει η ελιά στην υγεία
7. Κότινος, έπαθλο των Ολυμπιακών Αγώνων
17. Το δάκρυ του Χριστού (Κρητική λαϊκή παράδοση)
19. Κουλουράκια μοσχομυριστά πορτοκάλι-κανέλα
20. Αμυγδαλωτά κουλουράκια για όλες τις εποχές
Την Τρίτη στις 14 Οκτωβρίου πήγαμε στο Παλαιοντολογικό μουσείο που είναι στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου. Εκεί είδαμε ίχνη ζώων και οστά δεινοσαύρων από την Αμερική, οστά από ύαινες, αντιλόπες και μαχαιρόδοντες που ζούσαν στο Πικέρμι.
Επίσης, παρατηρήσαμε οστά από ιπποπόταμους, ρινόκερους, ελέφαντες και βίσωνες, όπου κατοικούσαν στην Πελοπόννησο. Είδαμε ακόμα, αντίγραφα μιας μεγάλης χελώνας και ενός νάνου ελέφαντα που ζούσαν σε κάποιο μακρινό νησί. Στο μουσείο υπήρχαν επίσης, απολιθώματα από αμμωνίτες που ζούσαν στη θάλασσα αλλά τώρα δεν υπάρχουν πια. Είχαμε ακόμα την ευκαιρία να δούμε αυγά στρουθοκαμήλου και επιόρνηθας, η οποία έχει εξαφανιστεί. Παρατηρήσαμε αντίγραφο ανθρώπινου κρανίου από το σπήλαιο Πετραλώνων στη Χαλκιδική.
Η επίσκεψή μας, τελείωσε όταν γίναμε μικροί γεωλόγοι και ανακαλύψαμε απολιθώματα, φτιάξαμε αντίγραφα απολιθωμάτων διαφόρων κοχυλιών, τα οποία πήραμε στο σπίτι. Μάθαμε πως στην Ελλάδα δεν υπήρχαν δεινόσαυροι γιατί τότε σε αυτό το χώρο υπήρχε μόνο θάλασσα. Πληροφορηθήκαμε ακόμα, ότι τα σημερινά πουλιά είναι απόγονοι σαρκοφάγων δεινοσαύρων, καθώς και ότι οι αρχαίοι Έλληνες που έβρισκαν κόκκαλα έλεγαν πως ανήκουν σε γίγαντες ζώων.
Περάσαμε πάρα πολύ ωραία, ήταν μια αξέχαστη εμπειρία για όλους μας!
Οι μαθητές του Γ2
Μια καλοκαιρινή μέρα και ενώ έπαιζα με τους φίλους μου στο προαύλιο του σχολείου , ξαφνικά βλέπω μπροστά μου 5 νεαρά άτομα απλά ντυμένα κρατώντας πνευστά και κρουστά μουσικά όργανα.
Άρχισα να περιεργάζομαι τα εντυπωσιακά μουσικά όργανα Ήταν όλα από χαλκό και γυάλιζαν κάτω από το φως του ήλιου . Μαζευτήκαμε γύρω τους και αυτοί άρχισαν να μας ταξιδεύουν μέσα στο χρόνο με τη μουσική τους. Μου φάνηκαν έμπειροι με τον τρόπο που παίζανε μουσική.
Όλα τα κομμάτια ήταν καλοπαιγμένα ,έπαιξαν κάποια κλασικά και μοντέρνα κομμάτια. Εγώ καθόμουν ήσυχος και άκουγα με μεγάλη προσοχή αυτό το μουσικό ταξίδι. Ήμουν τόσο χαρούμενος!!!
Όταν γύρισα σπίτι αμέσως είπα στη μαμά μου ότι θέλω να μάθω ένα μουσικό όργανο για να μπορώ να ταξιδεύω στον απέραντο κόσμο της μουσικής,να νιώθω το ίδιο όπως το πρωί με τους φίλους μου στο προαύλιο του σχολείου μου.
Κωστούρος Χάρης
Γ2