8ο Δημοτικό Σχολείο Aγίας Παρασκευής

"Οι μαθητές μας , γράφουν."

Ήταν βράδυ, ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Σκεφτόμουν πως αύριο είναι η μεγάλη μέρα, η μέρα της παρέλασης . Έβγαλα τα ρούχα για αύριο και κάθισα στο κρεβάτι προσπαθώντας να οραματιστώ την αυριανή μέρα της παρέλασης.

 

Το επόμενο πρωί σηκώθηκα γεμάτη ενέργεια και ενθουσιασμό. Σήκωσα βιαστικά την μαμά μου και πήγαμε να ντυθούμε. Έβαλα τα ρούχα της παρέλασης και έτρεξα να δω πώς θα κάνω τα μαλλιά μου. Μόλις ετοιμαστήκαμε φύγαμε για το 1ο Δημοτικό, που ήταν το μέρος συνάντησης.

 

Εκεί ήταν μαζεμένα τα παιδιά από όλα τα σχολεία της Αγίας Παρασκευής. Έψαξα να βρω που είναι το 8ο Δημοτικό. Όταν το εντόπισα πήγα στην σειρά μου και βρήκα τις φίλες μου.

 

Μετά από λίγη ώρα δόθηκε το σήμα να μπούμε σε σειρές και να ξεκινήσουμε. Βγήκαμε στον δρόμο, πήραμε τις θέσεις μας και ξεκινήσαμε. Είχε έρθει πολύς κόσμος να μας δει και να μας θαυμάσει, ανάμεσα τους ήταν οι γονείς μας, οι συγγενείς μας και οι φίλοι μας. Είχα παγώσει, όχι μόνο από το κρύο αλλά και από τον φόβο μου μην κάνω λάθος την ώρα της παρέλασης. Πλησίαζε η σειρά μας να περάσουμε μπροστά από τους επισήμους, έτρεμα από το φόβο μου! Πήρα ένα σοβαρό ύφος και προχώρησα με θάρρος. Μόλις περάσαμε από μπροστά τους, ένιωσα υπερηφάνεια που τα κατάφερα! Ταυτόχρονα, όλος ο κόσμος μας χειροκροτούσε.

 

Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία που θα την θυμάμαι για πάντα! Από δω και πέρα, θα συμμετέχω σε κάθε παρέλαση!!! Ήταν μια κουραστική μέρα, αλλά η κούραση μετριάσθηκε με την υπερηφάνεια που ένιωσα.

 

 

                                                                        Noμικού Μαίρη